Εκδήλωση-Συζήτηση- Οι εργασιακές σχέσεις μετά την πανδημία του κορονοιού

Η πρόσφατη επιδημία του κορονοιού στην Ελλάδα και τον κόσμο βάζει σε έκτακτη συνθήκη την ίδια την εργασία. Από τον περασμένο Μάρτιο που κηρύχτηκε από την κυβέρνηση η καραντίνα στο όνομα της πανδημίας του κορωνοϊού και μπήκαν ελευθερίες και δικαιώματα στο γύψο, μέχρι και την σταδιακή άρση των μέτρων και το «ριστάρτ» που υπόσχεται ο Μητσοτάκης σε οικονομία και τουρισμό, πολλές ανατροπές έχουν συμβεί στη ζωή του κόσμου της εργασίας. Μόνο που η λεγόμενη επιστροφή στην κανονικότητα δε θυμίζει σε τίποτα το ειδυλλιακό ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης από όπου εξήγγειλε την «επανεκκίνηση» ο πρωθυπουργός, αλλά έναν σύγχρονο Μεσαίωνα, όπου οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός, δεν θα έχουν κανένα δικαίωμα.

Οι διαδοχικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και όλα τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί διαμορφώνουν ένα τοπίο προσαρμοσμένο στις ανάγκες των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των ξενοδόχων, του κόσμου του κεφαλαίου. Αποτελούν ένα είδος μνημονίου, ενώ η κυβέρνηση έχει προγραμματίσει την ψήφιση ακόμη 26 νομοσχεδίων (μεταξύ αυτών και του περιορισμού των διαδηλώσεων) μέχρι τις 31 Ιουλίου!

Πώς διαμορφώνεται το νέο εργασιακό τοπίο;

-        «Ξεφορτώνονται χιλιάδες εργαζόμενους καθώς ήδη έγιναν πάνω από 80.000 απολύσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις εποχικών δεν έγιναν ποτέ.  Η ανεργία εκτινάσσεται και πάλι στα ύψη, ενώ επιδοτείται μόλις το 7% των ανέργων.

-        Μέτρα όπως η αναστολή σύμβασης ή η εκ περιτροπής εργασίας διέλυσαν τις όποιες συλλογικές συμβάσεις. Με το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ μειώνουν οριζόντια 20% τους μισθούς και κόβουν δώρα, οδηγούν σε ακόμα πιο ελαστικές σχέσεις εργασίας.  Οι επιχειρήσεις πλέον θα έχουν την δυνατότητα να απολύουν κατά το δοκούν και να αυξομειώνουν τις ώρες εργασίας, ενώ στο όνομα της προστασίας των θέσεων εργασίας η μερική απασχόληση και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης θα κυριαρχήσουν.

-        Ο πακτωλός των δισ ευρώ που υπόσχονται δεν είναι για τους εργάτες ή τους ανέργους. Αλλά για άμεση ή έμμεση επιδότηση του κεφαλαίου. Καραμπινάτη περίπτωση η «διάσωση» της ιδιωτικής Aegean  που γιγαντώθηκε  λεηλατώντας την δημόσια Ολυμπιακή και τώρα τη «βοηθούν» με επιπλέον 150 εκατ. ευρώ. Συνολικά, οι κυβερνήσεις της ΕΕ φορτώνουν τους κρατικούς προϋπολογισμούς με αστρονομικά χρέη και προετοιμάζοντας ένα νέο ακόμα πιο κανιβαλικό πανευρωπαϊκό γύρο μνημονιακού γύψου για την εργατική τάξη και τον λαό.

Παρά την κυβερνητική δημαγωγία δεν υπήρξε ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν ένας από τους βασικούς λόγους του lockdown. Αντίθετα η κυβέρνηση και το κεφάλαιο κινούνται σε λογική ΣΔΙΤ και για το χώρο της υγείας και «συνεργασίας» (βλ. παράδοσης) του δημόσιου στον ιδιωτικό τομέα. Όσον αφορά την «επανεκκίνηση» στην οικονομία και τον τουρισμό, κυβέρνηση και εργοδότες μετατρέπουν σε πειραματόζωα τους εργαζόμενους. Τώρα «καταπίνουν» τα πρωτόκολλα υγείας, δε δίνουν δεκάρα για μέσα προστασίας, μετακυλίουν το κόστος για μάσκες, γάντια κ.α. στους εργαζόμενους.

Το ερώτημα «ποιος θα πληρώσει την κρίση, οι εργαζόμενοι και ο λαός ή το κεφάλαιο;» είναι μπροστά μας, πιο κρίσιμο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Οι αντιστάσεις που υπήρξαν από τους υγειονομικούς εν μέσω καραντίνας για δημόσια υγεία και μόνιμες προσλήψεις, από το εκπαιδευτικό κίνημα κατά του πολυνομοσχεδίου-εκτρώματος Κεραμέως, από τους εργαζόμενους σε τουρισμό-επισιτισμό για το δικαίωμα στη δουλειά, η μαζική Πρωτομαγιά που έσπασε την «καραντίνα των δικαιωμάτων», δείχνουν το δρόμο. Εμπνεόμαστε και από το μεγαλειώδες κίνημα που έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης κατά του ρατσισμού, των κοινωνικών και ταξικών διακρίσεων, του σιδερόφρακτου κράτους που στήνουν ενάντια στους λαούς που διεκδικούν.

Την Παρασκευή στις 3/07/2020 η Εργατική Λέσχη Κυψέλη, Πατήσια, Γαλάτσι και ώρα 19.30 μμ. συζητάει για όλα τα παραπάνω  στο πάρκο Δρακόπουλου με τους:

Απόστολο Καψάλη, επιστημονικό συνεργάτη ΙΝΕ ΓΣΕΕ.

Μανώλη Καμηλάκη, μέλος Δ.Σ του συνδικάτου επισιτισμού-τουρισμού Αττικής και της ΛΑΝΤΖΑ.